mənəvi

sif. <ər.> İnsanın daxili, ruhi aləmi ilə bağlı olan, mənəviyyatla əlaqədar; batini, qeyri-cismani, qeyri-maddi. İnsanın mənəvi aləmi. Mənəvi tələbat. Mənəvi məsuliyyət. Mənəvi əzab. – Kimsə <Zeynalı> sevməyir, müdafiə etməyir, mənəvi və maddi müavinətdə bulunmayırdı. S. H.. Mənəvi bir qüvvə sanki <Rubabənin> çiyinlərindən tutub, vücudunu ağac kimi bərk silkələdi. M. C..